CHAB. XXIX.
1JACOB, o vond adare gant he hent a erruaz e bro ar Zav-heol.
2Hag evel ma selle en dro d’ezhan, e velaz eur punz, ha teir banden denved gourvezet en he gichen; rag eno e vije roet da eva d’al loened, hag e oa eur mean braz o c’holo genou ar punz.
3Eno en em dastume an holl loened divar dro; neuze e vije savet ar mean divar ar punz, ha roet dour d’ezhe, he goude e vije digasset adare ar mean en he blas var-c’horre ar punz.
4Ha Jacob a lavaraz d’ar bastored: Va breu-deur, euz a be leac’h oc’h-hu? Euz a Gharan, eme-z’he.
5Hag hen o c’houlen diganthe: Hag anaoud a rit-hu Laban, mab da Nachor? Ar re-man a respontaz: Ia! hen anaoud a reomp.
6Jacob a c’houlennaz adare: Ha iac’h eo Laban? hag e leverjont dezhan: Iac’h eo; ha setu aze Rachel, he verc’h, o tond aman gant he loened.
7Ha Jacob a lavaraz d’ezhe: An deiz a zo huel c’hoas, re a-bred eo kas al loened d’ho c’hreier; roit eta da eva d’an denved ha kassit anezhe adare da beuri.
8Ar bastored a respontaz: N’hellomp ket ober an dra-ze ken a vezo en em gavet aman an holl loened; neuze e vezo savet ar mean divar-chorre ar punz hag e c’hellimp rei dour d’hon loened.
9Pa oa c’hoas o komz ganthe, setu Rachel o tond gant denved he zad; rag hi he-unan a oa ive pastorez.
10Kerkent ha ma velaz Rachel, merc’h da Laban, breur he vam, ha loened Laban, breur he vam, Jacob a dosteaz, a lammaz ar mean divar-c’horre ar punz hag a roaz da eva da zenved Laban, breur he vam.
11Ha Jacob a bokaz da Rachel; hag o sevel he vouez e commansaz da ouela.
12Jacob a roaz da anaoud da Rachel e oa euz kerent he zad, ha mab da Rebecca; hag hi kerkent a redaz da gas ar c’helou-ze d’he zad.
13Kerkent ha ma klevaz Laban komz divarben Jacob, mab he c’hoar, e redaz var-zu enhan, her briataz, hag o veza poket d’ezhan, hen digassaz ganthan d’he di; ha Jacob a gontaz da Laban an holl draou-ze var ho hed.
14Ha Laban a lavaraz d’ezhan: E gwirionez te a zo va askorn ha va c’hig; hag e chomaz ganthan epad eur mis.
15Neuze Laban a lavaraz da Jacob: Varzigare ma’z oud breur d’in, n’e ket red d’id va zervicha evit netra? Lavar d’in pebez gobr a fell d’id?
16Hogen Laban hen devoa diou verch, ar gossa hanvet Lea, hag ar yaouanka hanvet Rachel.
17Mes Lea a oa tener he daou-lagad, ha Rachel a oa eur plac’h kaer ha koant.
18Jacob, o veza ma karie Rachel, a lavaraz: Seiz vloaz servich a rin d’id, evit kaoud Rachel, da verc’h yaouanka.
19Ha Laban a Tespontaz: Gwell eo ganen he rei d’id, eged da eun all; choum eta em zi.
20Jacob eta a zervichaz seiz vloaz evit Rachel, hag e kavaz an amzer-ze ker ber hag eun neubeudic deiziou hep-ken, rag carantez hen doa evithi.
21Ha Jacob a lavaraz da Laban: Ro d’in va fried, rag echu eo va amzer, hag ez in da chom ganthi.
22Neuze Laban a bedaz holl dud ar vro-ze, hâg a reaz eur fest.
23Ha pa oa deuet an noz, e kemeraz Lea, he verc’h, he c’hassaz da Jacob pehini a zeuaz d’he c’havoud.
24Ha Laban a roaz he vatez Zilpa evit matez da Lea, ’he verc’h.
25Pa oe deuet ar mintin Jacob a velaz e oa Lea ganthan, hag e lavaraz da Laban: Petra eo an dra-man ec’h euz-te great d’in? Ha n’eo ket evit Rachel em euz-me da zervichet? Perag ec’h euz-te tromplet ac’hanoun?
26Laban a respontaz: N’ema ket ar c’his en hor bro-ni, pa zimezomp hor merc’hed, da rei ar yaouanka araog an hini gossa.
27Gra da zizun gant hou-man hag e vezo roet d’id ive eben evit seiz vloaz-all a zervich, a ri d’in c’hoas.
28Ha Jacob a reaz evel-se; achui a reaz sizun-vez Lea ha neuze Laban a roaz d’ezhan Rachel, he verc’h, da bried.
29Ha Laban a roaz he vatez Bilha da vâtez d’he verc’h Rachel.
30Dond a reaz eta da gavoud Rachel, hag e caraz anezhi muioc’h eged Lea, hag e servichaz c’hoas e ti Laban seiz vloaz-all.
31Ha Doue o velet e oa disprizet Lea gant Jacob, a roaz da hou-man ar c’hras da gaoud bugale; mes Rachel n’he devoa bugel e-bed.
32Lea a goncevaz, hag a c’hanaz eur mab da behini e roaz an hano a Ruben (setu eur mab)! Rag, eme-z’hi, an Aotrou hen deuz gwelet an disprij a zo great ouz’in; breman va fried a garo ac’hanoun.
33Dond a reaz da veza dougerez eun eil gwech hag e c’hanaz eur mab, hag e lavaraz: An Aotrou, o veza gwelet e oan disprijet, hen deuz roet c’hoas he-man d’in; hag e c’hanvaz anezhan Simeon (aotreet).
34Dond a reaz da veza dougerez eun deirved gwech, hag e c’hanaz c’hoas eur mab, hag e lavaraz: Breman a-vad e vezo startoc’h ar garantez etre va goaz ha me, dre ma em euz roet d’ezhan tri mab; setu perag e oe hanvet Levi (carantez).
35Dond a reaz da veza dougerez evit ar bederved gwech, hag he devoe c’hoas eur mab, hag e lavaraz: Breman me veulo an Aotrou; dre-ze e c’hanvaz anezhan Juda (mezdeudï). Hag e chomaz neuze hep kaoud bugale.
