PSALMI 52

₂Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ

Οὐκ ἔστιν θεός. διεφθάρησαν καὶ ἐβδελύχθησαν ἐν ἀνομίαις,

οὐκ ἔστιν ποιῶν ἀγαθόν.

₃ὁ θεὸς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων

τοῦ ἰδεῖν εἰ ἔστιν συνίων ἢ ἐκζητῶν τὸν θεόν.

₄πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρεώθησαν,

οὐκ ἔστιν ποιῶν ἀγαθόν, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός.

₅οὐχὶ γνώσονται πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν;

οἱ ἔσθοντες τὸν λαόν μου βρώσει ἄρτου τὸν θεὸν οὐκ ἐπεκαλέσαντο.

₆ἐκεῖ φοβηθήσονται φόβον, οὗ οὐκ ἦν φόβος,

ὅτι ὁ θεὸς διεσκόρπισεν ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων·

κατῃσχύνθησαν, ὅτι ὁ θεὸς ἐξουδένωσεν αὐτούς.

₇τίς δώσει ἐκ Σιων τὸ σωτήριον τοῦ Ισραηλ;

ἐν τῷ ἐπιστρέψαι κύριον τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ

ἀγαλλιάσεται Ιακωβ καὶ εὐφρανθήσεται Ισραηλ.