Psalmou 146

₁Meulit ann Aotrou, meul ann Aotrou o va ené.

₂Ann Aotrou a veu-linn hed va buez: ka-na a rinn d’am Doué epad ma vevinn.

₃Na likit ket ho fisians er brinsed, nag é mipien ann dud, e peré n’euz ked a zil-vidigez.

₄He spered a ia er meaz, hag hen a zis-tro d’he zouar; enn deiz ze he sonjezonou a ielo da goll.

₅Euruz eo ann hini en deuz Doué Iakob da skoazel, hag a laka he fisians enn Aotrou he Zoué.

₆Great en deuz ann en̄v hag ann douar, ar môr ha kemend a zo enn ho: miret a ra bepred ar wirionez.

₇Hen a ra justis e-kenver ar ré a c’hou-zanv ann dismegans, a ro boed d’ar ré ho deuz naoun. Ann Aotrou a zieré ar ré a zo ereet.

₈Ann Aotrou a sklera ar ré zall: ann Aotrou a zav ar ré ziskaret; ann Aotrou a gar ar re just.

₉Ann Aotrou a zi-wall ann diavesidi; ann emzivad hag ann intanvez a warezo; hag e tispenno hen-chou ar bec’herien.

₁₀Ann Aotrou a reno da viken; da Zoué o Sion a reno a wenn-e-gwenn. Meu-lit ann Aotrou.